De vakantie komt eraan, een tijd van rust voor velen van ons. Een tijd om bij te komen van de drukte van alle dag. Noodzakelijk voor sommigen, plezierig voor velen, maar niet voor iedereen. Sommigen kunnen niet weg vanwege financiën, en anderen blijven thuis omdat het werk het niet toe laat.
In de Bijbel komen we nergens het begrip “vakantie” tegen. Wel het woord “rust”. God vindt dat heel belangrijk voor ons mensen. Hij heeft het zelfs bij wet vastgelegd dat wij wekelijks een dag rust mogen hebben. Maar Zelf rust God nooit. Zelfs niet op de zevende dag van de schepping. Hij rustte wel van Zijn scheppingsdaden, maar niet van het “onderhouden” van de schepping (HC zondag 27). Daarom mocht de Heere Jezus op ook Sabbat een man genezen. En toen de Joden Hem dat kwalijk namen zei Hij: “Mijn Vader werkt tot nu toe en Ik werk ook.”
Wij mensen hebben rust nodig. Niet altijd maar werken en streven naar meer en meer. Het is goed om ons één dag in de week ons te concentreren op onze relatie met God. Dat mogen en moeten we uiteraard ook door de week, maar die ene dag is er wel speciaal voor.
En wat meer is, die rust is ook een voorbereiding voor ons op het eeuwige leven. Er komt een dag dat wij mogen rusten van al onze werken. “Ja, zegt de Geest, opdat zij rusten van hun inspanningen, en hun werken volgen met hen.” (Openb. 14:13)
Laten we de tijd die wij van God krijgen, ook de rusttijd, daarom goed gebruiken, om steeds dichter naar Hem toe te groeien en dicht bij Zijn hart te leven.
Een goede en gezegende tijd gewenst!